Πριν λίγα χρόνια το κεντρικό “σλόγκαν” σε τηλεοπτική διαφήμιση για ταξίδι με τα πλοία της MINOAN LINES ήταν “Επιπλέων Παράδεισος” και πράγματι ήταν απόλαυση ένα ταξίδι με ένα πλοίο της MINOAN……Είναι όμως πλέον ρεαλιστικό αυτό το σλόγκαν; Μήπως η εταιρεία δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις μεταφορικές εταιρείες παρά στους επιβάτες; Και τελικά, έχουν σχέση οι ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ των περασμένων ετών με τις ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ του σήμερα;
Θα το ανακαλύψουμε με την εμπειρία μας από ταξίδι Πειραιάς – Ηράκλειο – Πειραιάς που πραγματοποιήθηκε με το πλοίο ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ (πρώην ΜΥΚΟΝΟΣ ΠΑΛΑΣ, AMSICORA, ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΛΑΣ).
Πρώτο δρομολόγιο, Πειραιάς – Ηράκλειο, Παρασκευή 14 Μαϊου 2021
Το πλοίο έχει αναχώρηση στις 21.30 για Ηράκλειο και Σούδα και στις 19.50 που φτάσαμε στο λιμάνι του Πειραιά ήδη φόρτωνε νταλίκες, ενώ λόγω και της άρσης περιορισμού μετακινήσεων προς τα νησιά λόγω covid-19, υπήρχε αρκετός κόσμος που έμπαινε στο πλοίο και πάρα πολλά ΙΧ οχήματα που περίμεναν να μπουν στο γκαράζ.
Οι υπεύθυνοι της φόρτωσης έξω από το πλοίο μας υπέδειξαν το σημείο που θα περιμέναμε για να μπούμε στο γκαράζ και το ίδιο έκαναν σε κάθε ΙΧ αυτοκίνητο που ερχόταν. Κατά τη διάρκεια που περιμέναμε είχαν ήδη δημιουργηθεί 4 σειρές οχημάτων, με περίπου 15 αυτοκίνητα για τη κάθε σειρά.
Η αναμονή ήταν αρκετά μεγάλη, η ώρα είχε ήδη φτάσει 20.20 και ακόμα περιμέναμε εντολή για να μπούμε στο γκαράζ. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, αξιωματικοί του πλοίου έπαιρναν από τους επιβάτες των αυτοκινήτων τα “Έντυπα Συμπλήρωσης Επιβάτη Πριν Από Την Επιβίβαση (COVID-19)”, χωρίς όμως να ζητούν και τη βεβαίωση αρνητικού τεστ (μοριακού, rapid, self). Βέβαια, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν πρέπει να συλλέγουν και αυτή τη βεβαίωση εκτός από το έντυπο επιβάτη, οπότε δεν μπορούμε να πούμε αν έπραξαν σωστά ή όχι. Σίγουρα όμως έπρατταν σωστά όταν ενημέρωναν ότι στα οχήματα πρέπει να παραμείνουν μόνο οι οδηγοί και οι υπόλοιποι επιβάτες θα πρέπει να ανέβουν από την είσοδο επιβατών.
Η ώρα έχει πάει 20.30, νταλίκες μπαίνουν συνεχώς, όμως τα αυτοκίνητα παραμένουν στη θέση τους με εξαίρεση 4-5 οχήματα που πήραν εντολή να ανέβουν στο πάνω γκαράζ (Νο 4). Στον κεντρικό καταπέλτη, οι περισσότεροι ναυτικοί του πληρώματος τις μάσκες τις είχαν διακοσμητικές στο πηγούνι ή τις φορούσαν με τη μύτη ακάλυπτη. Κατανοούμε ότι είναι πολύ δύσκολο να έχεις μία μάσκα στο πρόσωπο σου για αρκετή ώρα, αλλά καλώς ή κακώς είναι μέσα στους κανόνες των τελευταίων μηνών και το μέτρο ισχύει ανεξαιρέτως για όλους.
Τελικά στις 20.40 αρχίζουν τα οχήματα να μπαίνουν στο πλοίο και να οδηγούνται στο πάνω γκαράζ (Νο 4), όπου εκεί πραγματικά η κατάσταση δεν ήταν καλή, μιας και “στοίβαζαν” τα αυτοκίνητα με ελάχιστα κενά μεταξύ τους και χωρίς να τα γυρίζουν με τη μούρη προς τη ράμπα εξόδου, όπως συνέβαινε σε προηγούμενα ταξίδια μας με άλλα πλοία της εταιρείας (γεγονός που διευκολύνει πολύ τη γρήγορη εκφόρτωση του πλοίου στο λιμάνι προορισμού του). Αυτό που σκέφτηκα όμως είναι ότι, αυτοί ξέρουν καλύτερα αφού φορτώνουν καθημερινά δεκάδες οχήματα, άρα σίγουρα θα ξέρουν τι κάνουν…..
Αφού πάρκαρα το αυτοκίνητο μου στη θέση που μου υποδείχτηκε, ξεκίνησα για τη ρεσεψιόν του πλοίου, κοιτώντας όμως το επόμενο αυτοκίνητο που έβαλαν δίπλα στο δικό μου και που δε χωρούσε να περάσει ανάμεσα ούτε παιδί, πόσο μάλλον ενήλικας (άραγε τα μέτρα ασφάλειας για τέτοια κενά ανάμεσα στα οχήματα έτσι ώστε να κινείται άνθρωπος για το οποιοδήποτε συμβάν τυχόν προκύψει, δεν ισχύουν πάντα ή ισχύουν κατά περίπτωση;).
Αφού ανέβηκα στο deck 6, πέρασα από το κεντρικό σαλόνι για να κατευθυνθώ προς τη ρεσεψιόν όπου με περίμενε η σύζυγος μου. Στο σαλόνι αρκετός κόσμος, χωρίς μάσκες, αφού οι περισσότεροι είχαν κάποιο ρόφημα στο τραπεζάκι τους, άρα είχαν “άλλοθι”, όμως οι άνθρωποι του πληρώματος στο μπαρ δεν είχαν κανέναν “άλλοθι” να έχουν τη μάσκα κάτω από τη μύτη ή κλασικά στο πηγούνι (υπήρχε και περίπτωση που η μάσκα ήταν απλά ένα φουλάρι….)……Τουλάχιστον στη ρεσεψιόν όσοι βρίσκονταν εκεί από το πλήρωμα φορούσαν τις μάσκες όπως έπρεπε.
Το καλωσόρισμα αρκετά “ψυχρό” και όχι εκείνο της κρητικής ζεστασιάς που υπήρχε και ο θαλαμηπόλος που κλήθηκε να μας οδηγήσει στη καμπίνα μας, μάλλον το έκανε από αγγαρεία (σημειωτέον, δεν του δώσαμε κάποια από τις χειραποσκευές μας γιατί θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται να επιβαρύνουμε τους θαλαμηπόλους με ανώφελα κουβαλήματα που θυμίζουν άλλες εποχές….).
Το πλοίο, όσο προλάβαμε να δούμε, φαινόταν αρκετά καθαρό, χωρίς όμως να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη, αφού δεν πήγαμε σε κανέναν άλλον κοινόχρηστο χώρο.
Η καμπίνα από την άλλη, χωρίς να είναι κακή, δεν ήταν στην άριστη κατάσταση που ήταν μέχρι πρότεινος οι καμπίνες στα έταιρα “παλάτια” (το πρώτο ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ και νυν ΚΥΔΩΝ ΠΑΛΑΣ και το πρώτο ΚΝΩΣΟΣ ΠΑΛΑΣ και νυν CRUISE BONARIA). Τηλεόραση υπήρχε και ας ήταν turbo X, το παράθυρο ήταν φθαρμένο στο πλαστικό του, το μπάνιο είχε μία όχι ευχάριστη μυρωδιά, τα έπιπλα αρκετά φθαρμένα και οι πετσέτες ήταν επιεικώς απαράδεκτες (γαριασμένες και σε πολλά σημεία μαυρισμένες), εικόνα που δε συνάδει με τη φήμη της MINOAN LINES.
Μετά από ένα ήσυχο ταξίδι και έναν καλό ύπνο, το πλοίο κατέπλευσε στο Ηράκλειο στις 05.50 περίπου και στις 06.00 ήταν ήδη δεμένο, με τη διαδικασία εκφόρτωσης να έχει ξεκινήσει. Στο γκαράζ κατεβαίνοντας η εικόνα ήταν τραγική. Άνθρωποι του πληρώματος έμπαιναν στα ασυνόδευτα φορτηγά, τα έβαζαν μπρος για να είναι έτοιμα να τα κατεβάσουν όταν έρθει η ώρα και μάλιστα σε περίπτωση ενός παλιού φορτηγού των ΕΛΤΑ, ο άνθρωπος του πληρώματος βάζοντας το μπροστά, μάρσαρε και 3-4 φορές, με αποτέλεσμα να πνίξει στην κάπνα και στο καυσαέριο όσους δυστυχώς βρισκόμασταν δίπλα…..και βρισκόμασταν δίπλα γιατί δεν χωρούσαμε να μπούμε στα αυτοκίνητα μας, αφού δεν υπήρχαν περάσματα προς αυτά.
Αρκετός κόσμος διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός του μαρσαρίσματος του φορτηγού και μάλιστα από άνθρωπο του πληρώματος, με την απάντηση να είναι ότι, αυτό έτσι παίρνει μπροστά και να κοιτάμε τη δουλειά μας……για μάσκες να μη μιλήσω πάλι…..
Αφού και πάλι έφυγαν αρκετά φορτηγά από το πάνω γκαράζ, άρχισαν σιγά σιγά να φεύγουν και τα αυτοκίνητα, αφού έκαναν όπισθεν και μανούβρα για να γυρίσουν με τη μούρη προς τη ράμπα καθόδου, γεγονός που δημιουργούσε αποπνιχτική ατμόσφαιρα (και είναι και ανοιχτό το πάνω γκαράζ….) και φυσικά καθυστερήσεις…..
“Κερασάκι στη τούρτα” το “ανέκδοτο” με το αυτοκόλλητο MINOAN LINES που είχε “ξεφυτρώσει” στο πίσω παρμπριζ των αυτοκινήτων……επιτέλους, πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν οι άνθρωποι του marketing της εταιρείας ότι δεν έχουν δικαίωμα να κολλάνε σε ξένες περιουσίες διαφημιστικά αυτοκόλλητα…..τι λογική είναι αυτή; Γιατί θα πρέπει να διαφημίζω στο δρόμο κάτι για το οποίο έχω πληρώσει και χωρίς να έχω ερωτηθεί; Με την ίδια λογική να κολλάω κι εγώ έξω από κάθε καμπίνα ένα αυτοκόλλητο διαφημίζοντας κάτι δικό μου…..Οι περισσότεροι οδηγοί πάντως το ξεκολλούσαν άμεσα και πριν βγουν από το γκαράζ….
Δεύτερο δρομολόγιο, Ηράκλειο – Πειραιάς, Δευτέρα 17 Μαϊου 2021
Ώρα 19.30 και ήδη στο λιμάνι ήταν παραταγμένες αρκετές νταλίκες και αρκετά ΙΧ οχήματα σε 4 σειρές. Το πλοίο θα ερχόταν από το λιμάνι της Σούδας και έχει αναχώρηση στις 21.30. Όσο περνούσε η ώρα στην ουρά έμπαιναν και άλλα αυτοκίνητα.
Το πλοίο 20.10 περνούσε τα “φανάρια” του Ηρακλείου και 20.30 είχε ήδη δέσει και είχε ξεκινήσει να βάζει νταλίκες και φορτηγά στα μεγάλα γκαράζ του……τα ΙΧ αυτοκίνητα όμως και πάλι στην αναμονή, γιατί οι μεταφορικές έχουν το “χρήμα” και όχι οι επιβάτες με τα αυτοκινητάκια….
Ώρα 21.10, η φόρτωση νταλίκας και φορτηγών καλά κρατεί, όπως και οι σειρές των αυτοκινήτων που παραμένουν στη θέση τους να παρακολουθούν την αναχώρηση του ΚΡΗΤΗ Ι της ΑΝΕΚ…..Μία αξιωματικός του πλοίου πηγαίνει πάνω κάτω για να συλλέξει τις “έντυπες βεβαιώσεις των επιβατών”, ενώ αυτή τη φορά δεν υπήρχε οδηγία οι συνοδηγοί ή και άλλοι επιβαίνοντες των οχημάτων να κατέβουν και να εισέλθουν στο πλοίο από την είσοδο επιβατών….
21.20 και ακόμα καμία κίνηση για είσοδο στο πλοίο….πράγμα που συνέβη στις 21.35, με τα αυτοκίνητα να οδηγούνται πρώτα στο κεντρικό γκαράζ (Νο 3) και απο εκεί στο κατάμπαρο (Νο2), όπου τα στοίβαζαν άλλα με τεράστια κενά ανάμεσα τους και άλλα με τέτοιον τρόπο που και πάλι δεν χωρούσες να περάσεις….τα 4 τελευταία οχήματα μας έβαλαν κυριολεκτικά όπως να’ναι, με τη μούρη, πράγμα που θα το βρίσκαμε μπροστά μας το πρωϊ, αφού θα πρέπει να ανέβουμε τη ράμπα με την όπισθεν, με ότι συνεπάγεται αυτό για την καταπόνηση ενός αυτοκινήτου…..(για σωστή χρήση μάσκας από τους ανθρώπους της φόρτωσης δε χρειάζεται να αναφερθώ……).
Αφού καταφέραμε να ανέβουμε στο deck 6, πήγαμε στη ρεσεψιόν, όπου αρκετά εκνευρισμένος από την αναμονή και τις συνθήκες στο κατάμπαρο γκαράζ, ζήτησα τις κάρτες της καμπίνας μας, χωρίς όμως να θέλω να μας συνοδέψει κάποιος θαλαμηπόλος….πράγμα και το οποίο έγινε…
Το πλοίο αναχώρησε στις 21.59, αφού έβαλε κι άλλα φορτηγά λίγα δευτερόλεπτα πριν την αναχώρηση του και στους διαδρόμους του deck 7 (διάδρομοι καμπινών), υπήρχε έντονη μυρωδιά και οσμή από την τσιμινιέρα…..
Η ώρα άφιξης στον Πειραιά σύμφωνα με την ανακοίνωση του πλοίου θα ήταν στις 06.17, οπότε μπήκε και ξυπνητήρι στις 05.30 για να μην καθυστερήσω να κατέβω στο γκαράζ.
Πράγματι στις 05.30 ξύπνησα και είδα από το παράθυρο της καμπίνας ότι ακόμα ήμασταν κάπου λίγο μετά το Σούνιο……είδα όμως και 3 φτερωτά μυρμήγκια να “κόβουν βόλτες” στο μαξιλάρι μου, όπως είδα και στη συνέχεια άλλα 2 μέσα στην τουαλέτα της καμπίνας……
Για την ιστορία, το πλοίο έφτασε στον Πειραιά στις 06.50……ενώ στη ρεσεψιόν που ήταν η σύζυγος μου για να αφήσει τις κάρτες της καμπίνας και να εξέλθει του πλοίου και να με περιμένει να βγω από το γκαράζ, έγινε μάρτυρας συμπεριφοράς του πληρώματος της ρεσέψιον που μόνο ανθρώπινη δεν είναι, αφού 2 κύριοι του πληρώματος σχολίαζαν με αισχρές κουβέντες επιβάτη (είχε αποχωρήσει από τη ρεσέψιον, άρα τα σχόλια έγιναν κατά την απουσία του και όχι όσο ήταν εκεί), ο οποίος λίγο νωρίτερα τόλμησε να παραπονεθεί για κάτι που προφανώς δεν του άρεσε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ή για κάποιο πρόβλημα που είχε….με λέξεις του στυλ “μας ζάλισε τα π……..α πρωϊ πρωϊ ο μ………..ς” ή και “ο κάθε πικραμένος που νομίζει ότι έδωσε 200 ευρώ και μπήκε σε κρουαζιερόπλοιο…..” (δε γνωρίζω το περιστατικό που προηγήθηκε, όμως η εκ των υστέρων συμπεριφορά του πληρώματος δεν είναι η πρέπουσα…)…………
Από το κατάμπαρο γκαράζ Νο2 τελικά βγήκα ανεβαίνοντας τη ράμπα με την όπισθεν στις 07.15…..και με νέο αυτοκόλλητο MINOAN LINES στο πίσω παρμπριζ, έτσι για να μάθω να μην ξεκολλάω το πρώτο από το αρχικό δρομολόγιο…..
Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να γυρίσω τους υπόλοιπους κοινόχρηστους χώρους του πλοίου (λίγο η κούραση, λίγο ο φόβος λόγω covid με απέτρεψαν στο να το κάνω), όμως αν είδα όλα αυτά σε 2 δρομολόγια και στους χώρους που τα είδα, τι άλλο θα μπορούσα, καλύτερο ή χειρότερο να δώ; Και πως θα είναι η κατάσταση όσο πλησιάζουμε προς τις περιόδους αιχμής;
Παλιότερα περίμενα με λαχτάρα ένα ταξίδι με πλοίο της MINOAN….και έχω κάνει δεκάδες και πάντα τα περίμενα με την ίδια λαχτάρα….για αυτό το ξεχωριστό που είχε το ταξίδι με αυτά τα πλοία….
Το σίγουρο είναι ότι η κάτι δεν πάει καλά στην εταιρεία που αρχίζει να χάνει την αίγλη του παρελθόντος…..τα τελευταία χρόνια δειλά δειλά ακούγονται πλέον πολλά παράπονα για τις υπηρεσίες αλλά και για την κατάσταση στα ίδια τα πλοία, που δε θυμίζουν τις παλιές καλές ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ….πρέπει να καταλάβετε ότι, οι επιβάτες πληρώνουν για να ταξιδέψουν, δεν ταξιδεύουν τσάμπα, οπότε θέλουν και η αντιμετώπιση αλλά και οι παρεχόμενες υπηρεσίες να είναι ανάλογες του ναύλου και όχι ανάλογες με τα δικά σας θέλω……χρόνος υπάρχει να “γυρίσετε” τις εντυπώσεις και να γίνετε πάλι “εταιρεία πρότυπο”….χρόνος υπάρχει….θέληση όμως…..;
Μάνος Βιντζηλαίος | seanews.gr